Le microbe ou le terrain?

05 May, 2020

Door: Angélique De Beule

Bij de wisselende beelden die een coronabesmetting laat zien kunnen we ons afvragen: ‘Is het virus zelf de boosdoener? Of is het ons lichaam dat tekortschiet in z’n natuurlijke afweer?’ In lijn met de dik 175 jaar oude ‘terrain’-these van Claude Bernard betreffende microben.

Tot op de dag van vandaag wordt in de klassieke geneeskunde de oorzaak van een ziekte nog steeds geassocieerd met één micro-organisme; de microbe-theorie van bioloog Louis Pasteur. Maar vanuit de homotoxicologie, die deel uit maakt van de integrale geneeskunde, wordt er gekeken naar de gezondheid van het humaan cellulair terrein of ook het Basis Bio-Regulatie Systeem (BBRS) genoemd.

Wanneer het cellulair lichaamsterrein – een netwerk van elektrolyten, proteoglycanen, mucopolysacchariden en onverzadigde vetzuren – het natuurlijk vermogen bezit om zich ‘eigenhandig’ te ontdoen van de virale en/of bacteriële indringer, wordt het lichaam gezond geacht. Maar door omgevingsfactoren zoals jachtig leven, slaaptekort, nutriëntarme voeding, het overmatig drinken en eten van suikers, is ons basisterrein zo verdoezeld geraakt, dat het ons kwetsbaarder maakt.
In synergie met het Basis Bio-Regulatie Systeem is er het microbioom. Een micropopulatie die naast bacteriën en fungi ook uit virussen bestaat. Er is aangetoond dat de samenstelling en diversiteit in en tussen deze verschillende microben bepalend is voor het beschermingseffect tegen hedendaagse (infectie)ziektes.^1-3

‘De microbe is niks, de bodem is alles!’, stelde de Franse wetenschapper Claude Bernard al in de 19^de eeuw. Om die ‘bodem’ – waarop de microbe wel of niet vat krijgt – weerbaar te houden, is het in de eerste plaats belangrijk om de aanvoer van toxines te verlagen. Besteed daarom als arts/therapeut aandacht aan omgevingsfactoren zoals levensstijl, voeding, het gebruik van medicijnen alsook milieufactoren. Indien mogelijk reduceer ze en vul de hierdoor opgelopen nutriënttekorten aan met voldoende biologische groenten en fruit, rijk aan vitaminen, mineralen, polyfenolen en vezels. In het bijzonder donkergroene groenten, kolen en knoflook omwille van hun capaciteit om zware metalen te binden.

Ten tweede dient het afweersysteem voldoende rust te krijgen om doelgericht actief te kunnen zijn. Het immuunsysteem werkt dus pas optimaal wanneer de hypothalamus-hypofyse-bijnier-as (HPA-as) in evenwicht wordt gebracht met voldoende ontspanning en minstens zeven uur slaap. Aanhoudende periodes van hoge cortisol daarentegen onderdrukken de alertheid van het afweersysteem, wat onvermijdelijk leidt tot regulatiestarheid. Zo is het ook van cruciaal belang om het lichaamsterrein op regelmatige basis te draineren met bijvoorbeeld acupunctuur, neuraaltherapie, mesologie of lymfedrainage. Dat stelt het cellulair terrein – bij voldoende vocht en de nodige elektrolyten – in staat om de indringer alsook de toxines af te voeren.¹

Bij het microbieel domein ligt de nadruk op gefermenteerde voeding, rijk aan pre-en probiotica, zoals zuurkool, kimchi of rechtsdraaiende yoghurt. Verder zorgen minimaal dertig gram vezels per dag met voldoende inname van essentiële vetzuren voor een sterkere darmwandkwaliteit. Tot slot: in plaats van ons op te sluiten in huis en massaal gebruik te maken van antimicrobiële zepen, dienen we contact te maken met de natuur, met de blote voeten in het verse lentegras … juist om onze microbiële diversiteit te boosten.^2,3

www.biok.center

1. Boek: Homotoxicologie en Biopunctuur (2004)– Auteurs: Bruno Van Brandt en Jan Kersschot ISBN: 90-8025036-8
2. BIOK – Ortho-Biochemische Nutritionist – Module 4: Microbioom (2018)
3. OrthoFyto artikel (2008): ‘Microbesitas’ – Auteur: Angélique de Beule