Ins en outs van DNA-testen
12 Oct, 2022
Door Eveline van der Wel
Het menselijk DNA is inmiddels helemaal in kaart gebracht. Sindsdien wordt steeds meer DNA-onderzoek gedaan in relatie tot ziektebeelden en moeilijk te duiden klachten. Zoals bij alle nieuwe dingen zijn de verwachtingen hoog gespannen. Maar de praktijk is weerbarstig. Gaat DNA zal ons wel de oplossingen brengen voor de grote ziekten van deze tijd?
Er wordt steeds meer onderzoek gepubliceerd over de relatie tussen DNA en de grote ziekten. Maar tot nu toe heeft dat vooral laten zien dat al die ziektebeelden van veel meer dan van één gen afhangen. Voor autisme zijn er al honderden in kaart gebracht. Dat is wel logisch; als het aan één gemuteerd gen had gelegen, hadden we het al geweten. Maar de meeste dingen in het lichaam worden geregeld door tientallen, honderden of zelfs duizenden verschillende genen die elk verschillende variaties bevatten die de werking beïnvloeden. En er speelt nog meer. Het DNA wordt ook nog geprogrammeerd. Epigenetica heet dat. Dat verklaart dat eeneiige meerlingen uiterlijk sprekend elkaars evenbeeld zijn, maar qua karakter en ziekten sterk kunnen verschillen.
Het DNA is als het fundament van een huis. Op één soort fundament (genetica) kun je verschillende huizen bouwen (epigenetica). In de baarmoeder beïnvloeden de voedingsgewoonten, leef- en stressomstandigheden van de moeder deze epigenetica. Gebrek aan bouwstenen doen dit proces anders verlopen. Medicijnen, smaakversterkers en chemische stoffen uit voeding, water of lucht passeren de placenta en beïnvloeden dit proces ook. In het bloed van pasgeborenen zijn al meer dan 200 toxische chemische stoffen in navelstrengbloed gevonden!1-3 De gevolgen zijn levenslang en doen variaties in DNA meer of minder uitgesproken tot uitdrukking komen.4 Zelfs de darmflora van de aanstaande moeder kan de programmering beïnvloeden.1
Dit alles kan gevolgen hebben voor de rest van het leven. Het kan ertoe leiden dat variaties in DNA meer of juist minder uitgesproken tot uitdrukking komen; belangrijk voor de interpretatie van DNA-variaties in combinatie met klachten: grotere afwijkingen kunnen soms verrassend weinig klachten geven en omgekeerd.
Lees het gehele artikel vanaf pagina 38 in OrthoFyto 5/22.
Wilt u het gehele artikel als PDF bestand ontvangen? Bestel het dan hier voor € 3,50.
Bronvermelding:
1. Environmental Working Group. Body Burden: The Pollution in Newborns. Juli 2005 Geraadpleegd op 22 augustus 2022 via www.ewg.org/research/body-burden-pollution-newborns
2. Aylward, L. L., Hays, S. M., Kirman, C. R., Marchitti, S. A., Kenneke, J. F., English, C., Mattison, D. R., & Becker, R. A. (2014). Relationships of chemical concentrations in maternal and cord blood: a review of available data. Journal of toxicology and environmental health. Part B, Critical reviews, 17(3), 175–203.
3. Kameron Y. Sugino, Ashok Mandala, Rachel C. Janssen, Sunam Gurung, MaJoi Trammell, Michael W. Day, Richard S. Brush, James F. Papin, David W. Dyer, Martin-Paul Agbaga, Jacob E. Friedman, Marisol Castillo-Castrejon, Karen R. Jonscher, Dean A. Myers. Western diet-induced shifts in the maternal microbiome are associated with altered microRNA expression in baboon placenta and fetal liver. bioRxiv 2022.05.18.492490.
4. Baccarelli, A., & Bollati, V. (2009). Epigenetics and environmental chemicals. Current opinion in pediatrics, 21(2), 243–251.