Iran lijkt het mekka van de fytotherapie

08 Apr, 2021

Door: Armelle Demmers MSc

Naast Ayurveda en Traditional Chinese Medicine is Persian Medicine minstens zo oud. Maar wat weten we eigenlijk van deze schat aan kennis? En gebruikt Iran deze traditionele geneeswijze binnen zijn eigen gezondheidszorg? Veel recente, wetenschappelijke studies blijken in Iran uitgevoerd te zijn. Het heeft er schijn van dat het behoorlijk geïsoleerde land het Westen op dit punt voorbijstreeft.

Ik wil hier met de lezer graag mijn kennis en enthousiasme delen over Persian Medicine in de moderne tijd. Daardoor heeft dit artikel misschien een wat ongebruikelijke vorm: voldoende wetenschappelijk gebaseerde informatie, maar met een sterk persoonlijke noot. Geregeld ben ik op zoek in medische databases naar wetenschappelijk studies over medicinale planten; daarbij viel mij op dat behoorlijk wat van die studies uit Iran afkomstig zijn. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt; ik vroeg me af hoe het kan dat daar kennelijk meer geld beschikbaar is voor onderzoek naar de werking van medicinale planten dan in het Westen. En wat zouden wij daarvan kunnen leren? Recent stuitte ik op het Journal Herbmed Pharmacology (JHP) een Iranees wetenschappelijk tijdschrift over fytotherapie. En passant ontdekte ik een fantastische nieuwe kruidenthee: ook uit Iran

Iran is uniek in de wereld door zijn diverse klimatologische omstandigheden. Vanwege deze verscheidenheid aan klimaat kunnen er meer dan 7500 plantensoorten groeien waarvan er ongeveer 1800 medicinaal zijn. Enkele zijn endemisch; ze groeien nergens anders ter wereld. Iran heeft ook een indrukwekkend erfgoed aan medisch-farmaceutische kennis. Een van de belangrijkste bronnen van deze kennis is de Avesta, het heilige boek van de Zoroastriërs, vanaf 1000 v.C. eerst mondeling en later schriftelijk overgeleverd.
In dit boek was Thrita of Serita de eerste mythische arts aan wie Ahura Mazda – de wijze god van het licht in de dualistische theologie van het zoroastrisme – duizenden geneeskrachtige planten schonk. Een van de meest heilige kruiden was hōm of hāomā. In befaamde teksten wordt deze plant geduid als Ephedra vulgaris (zeedruif). Met de oprichting in de zevende eeuw van de islamitische staat in het toenmalige Perzië en aangrenzende landen ontstond er een nieuw tijdperk van kunst en geneeskunde.

Lees het gehele artikel vanaf pagina 44 in OrthoFyto 2/2021.

Wilt u het gehele artikel als PDF bestand ontvangen? Bestel het dan hier voor € 3,50.

Bronvermelding:
1. Adhami H, Mesgarpour B, Farsam H. Herbal Medicine in Iran by Hamid-, PhD Image courtesy of the Library of Congress. 2007;(January).
2. Ministerie van Buitenlandse Zaken Directoraat-Generaal Buitenlandse Economische Betrekkingen, Internationale Marktordening en Handelspolitiek. Handboek Iran - Praktische handleiding zakendoen Iran - Mogelijkheden en beperkingen na ingaan sanctieverlichting. Juni 2018.
3. Najmeh Bozorgmehr. Rise in Iranian traditional medicine as Covid crisis grows. Financial Times December 2020.
4. Sadeghi Z, Akaberi M, Sobhkhizi A, Sahebkar A, Emami SA. Evaluation the ethno-pharmacological studies in Iran during 2004–2016: A systematic review. J Cell Physiol. 2018;233(2):914–23.
5. theiranproject.com/blog/2017/09/07/iranian-herbal-medicines-generate-revenue-worth-350mn/
6. Miraldi E, Ferri S, Mostaghimi V. Botanical drugs and preparations in the traditional medicine of West Azerbaijan (Iran). J Ethnopharmacol. 2001;75(2–3):77–87.