Meidoorn in de fytotherapie

28 Mar, 2022

De meidoorn is niet zeldzaam, maar wel bijzonder. Soms staat ze als een statig boompje met een mooi ontwikkelde kroon te pronken. Even zo goed is ze een struikje, of is ze onderdeel van een haag. In het Maasheggen-gebied rond Boxmeer zijn heggen van honderden jaren oud te bewonderen. Stevig in elkaar gevlochten meidoornstruiken die in de lente als witte linten door het landschap lopen.

De meidoorn is een laatbloeier in vergelijking met de andere vruchtdragende bomen van de rosaceae familie. Terwijl de sleedoorn al in maart in bloei kan staan, gevolgd door de pruim, de peer en de appel, laat de meidoorn niet vroeger dan de maand mei haar bloemen zien. De bloemen hebben een typische geur. Een oude monnik waarmee ik bevriend was moest gniffelen toen hij de meidoornbloesem rook die ik te drogen had gehangen. Er was iets bijzonders met die geur en het had met vrouwen te maken, meer wilde hij er niet over kwijt.

Wilt u het hele artikel als PDF ontvangen? Bestel het dan hier voor € 3,50.

Bronnen:
1. Halkes-Pos S. Meidoornbladeren en –bloemen bij cardiovasculaire aandoeningen. Preklinische en klinische studies. Nederlands tijdschrift voor fytotherapie, 2012, 25, 3, 3-7;
2. Mills S, Bone K. The essential guide to herbal safety. Churchill Livingston, 2005;
3. Verhelst G. Groot handboek geneeskrachtige planten. Wevelgem: Mannavita, 2004.