Metabool syndroom en milieuverontreiniging

30 Jan, 2017

Door: Fleur Kortekaas

Een slecht milieu binnenshuis of buiten kan een bestaande ziekte verergeren of de deur openzetten voor andere ziekten. Verontreiniging van omgevingslucht is bijvoorbeeld verbonden met cardiovasculaire morbiditeit en mortaliteit. Zorg voor het milieu is dus goed voor onszelf en onze geliefden, zo blijkt ook maar weer uit een publicatie van Amerikaanse epidemiologen van de Harvard Universiteit. Het is geen prettig nieuws, hun studie brengt luchtvervuiling in verband met een fors hoger risico op het Metabool Syndroom (Wallwork et al., 2017).

In de Amerikaanse studie brachten onderzoekers de gemiddelde jaarlijkse fijnstof-concentratie en de omgevingstemperatuur in kaart en bestudeerden ze haar relatie met het risico op metabole verstoring. De onderzoeksgroep bestond uit de Normative Aging Group, dit zijn mannen (n=587) met een gemiddelde leeftijd van 70 jaar die gedurende twintig jaar zijn gevolgd.

De mannen die in buurten woonden met veel luchtverontreiniging en een hogere temperatuur vertoonden een verhoogd risico op de ontwikkeling van metabole stoornissen.
Een stijging van de gemiddelde jaarlijkse fijnstofconcentratie met 1-μg/m3 werd geassocieerd met een hoger risico van het ontwikkelen van metabool syndroom (hazard ratio (HR) = 1,27, 95% BI: 1.06 tot 1.52), een verhoogde nuchtere bloedglucosewaarde (HR = 1,20, 95% BI: 1,03 tot 1.39), en hypertriglyceridemie (HR = 1.14, 95% BI: 1.00 tot 1,30).
Een stijging van de gemiddelde jaarlijkse temperatuur van 1° C werd geassocieerd met een hoger risico van het ontwikkelen van verhoogde nuchtere bloedglucose (HR = 1.33, 95% CI: 1.14, 1,56).

Opvallend gegeven was de vaststelling dat dit verhoogde risico voor metabool syndroom en hoge nuchtere bloedglucose ook aanwezig was bij fijnstofconcentraties die volgens de (Amerikaanse) overheid nog gezond zouden zijn. De Environmental Protection Agency-veiligheidsgrens voor de gezondheid is 12 μg/m3. De Europese Unie heeft in 1999 grenswaarden voor fijn stof (PM10) vastgesteld. In 2008 is de regelgeving uitgebreid met grens- en streefwaarden voor de fijnere fractie van fijn stof (PM2,5). Deze Amerikaanse publicatie gaat uit van deze fijnere fractie (PM2,5). De Europese limiet voor het gevaarlijke PM2.5-deeltje is 25 microgram per kubieke meter, en lijkt dus ook onvoldoende laag gesteld.

Het hele artikel (onderdeel van een promotietraject) is hier in te zien.

Bron:
Wallwork, R. S., Colicino, E., Zhong, J., Kloog, I., Coull, B. A., Vokonas, P., … Baccarelli, A. A. (2017). Ambient Fine Particulate Matter, Outdoor Temperature, and Risk of Metabolic Syndrome. American Journal of Epidemiology, 185(1), 30–39.