Dysbiose bij de ziekte van Parkinson

28 Jul, 2021

Het wordt steeds duidelijker dat het darmmicrobioom betrokken is bij het ontstaan en de ontwikkeling van de ziekte van Parkinson. In een recente review wordt de relatie tussen de samenstelling van het microbioom, de verschillende bacteriefamilies en subtypen Parkinson uitgebreid beschreven.

Mensen met de ziekte van Parkinson blijken een duidelijke dysbiose in de darm te hebben die leidt tot een afname van de productie van korteketenvetzuren, een verhoogde hoeveelheid lipopolysachariden (LPS) in de darmen en periferie en een verstoorde aanmaak van neurotransmitters in de darmen. Dit leidt tot een verstoorde afweer- en zenuwfunctie, onder andere doordat de doorlaatbaarheid van de darm en de bloed-hersenbarrière toeneemt, er een verhoogde ontstekingsgraad ontstaat en de oxidatieve stress toeneemt. Tegelijkertijd neemt de dopamineproductie af. Een infectie met Helicobacter pylori, de bacterie die een maagzweer veroorzaakt, verhoogt het risico op het ontstaan van de ziekte van Parkinson en versnelt bovendien de ontwikkeling. Behandeling van de infectie bij mensen met de ziekte van Parkinson verbeterde de motorische functie en de opname van levodopa. Er zijn verder aanwijzingen dat een abnormale vouwing van het eiwit α-synucleïne als eerste plaatsvindt in de darmen en dat dit zich verspreidt naar de hersenen op een manier zoals dat ook gebeurt bij prionen. De ziekte van Parkinson gaat daarnaast vaak gepaard met darmklachten, zoals obstipatie.

Verschillende klinische studies laten voorzichtige positieve effecten zien van behandeling van het darmmicrobioom en de ontwikkeling van Parkinsonklachten. Gebruik van prebiotica, met name fructo-oligosacchariden, stimuleert de aanmaak van korteketenvetzuren, vermindert obstipatie en verbetert de structuur van de ontlasting. Gebruik van specifieke probiotica kan de kwaliteit van leven verbeteren.

De volledige Engelstalige publicatie kunt u hier teruglezen.

Bronvermelding: