Relatie tussen schimmelinfecties en kanker

19 Dec, 2022

Bekende risicofactoren voor het ontstaan van maligniteit zijn onder andere slechte voeding, roken, lichaamsgewicht en blootstelling aan toxische stoffen en straling. De aanwezigheid van chronische bacteriële en schimmelinfecties zou echter ook in de hand kunnen werken dat kwaadaardige cellen ontstaan. Aan 16 procent van de carcinomen lijkt zo’n infectie ten grondslag te liggen. Daarbij komt dat invasieve schimmelinfecties in verband zijn gebracht met een slechtere prognose.

De meest voorkomende schimmelinfecties in relatie tot kanker zijn Candida albicans, C. glabrata, C. tropicalis, Aspergillus flavus, A. parasiticus, Fusarium verticillioides en F. proliferatum. Er lijkt een rol voor deze schimmels te zijn weggelegd bij onder andere slokdarm-, maag-, dikkedarm-, long-, huid-, baarmoederhals- en eierstokkanker. Op verschillende manieren kunnen schimmels bijdragen aan het ontstaan of de ontwikkeling van een tumor. Zo zijn candidasoorten in staat om het carcinogene aceetaldehyde te vormen. Hierbij produceren C. albicans, C. tropicalis en C. parapsilosis meer van deze stof dan andere soorten. Ook nitrosamine en mycotoxines zijn bekende schimmelmetabolieten. Een aantal metabolieten kunnen molecular mimicry induceren waardoor tumorprogressie kan optreden. Anderzijds zorgen schimmels voor een ontstekingsbevorderende afweerreactie waarbij de gevormde cytokinen tevens tumorgenese, angiogenese en metastase in de hand kunnen werken. Met name mensen met een onderdrukt/verstoord immuunsysteem of HIV-infectie zijn gevoelig voor chronische schimmelinfecties en zouden daarom een verhoogd risico kunnen lopen op het ontstaan van kanker.

De literatuur laat zien dat chronische schimmelinfecties een rol kunnen spelen bij het ontstaan van kwaadaardige cellen. Door de verstoringen die deze infecties veroorzaken in het immuunsysteem is de afweer soms niet goed in staat om deze cellen adequaat op te ruimen. Ook kan het bestaan van een schimmelinfectie leiden tot een ernstiger verloop van de ziekte. In de praktijk betekent dit dat bij de behandeling van patiënten oog moet zijn voor bestaande of terugkerende schimmelinfecties als een van de risicofactoren voor kanker en dat de infecties zo goed mogelijk behandeld moeten worden.

Bronvermelding:
Hosseini, K., Ahangari, H., Chapeland-Leclerc, F., Ruprich-Robert, G., Tarhriz, V., & Dilmaghani, A. (2021). Role of Fungal Infections in Carcinogenesis and Cancer Development: A Literature Review. Advanced Pharmaceutical Bulletin, 12(4), 747-756.